Roselle qeni udhëzues nuk bërtiti, nuk u frikësua, nuk u tërhoq. Në një nga momentet më tragjike të historisë moderne – sulmet e 11 Shtatorit – ajo udhëhoqi pronarin e saj të verbër përmes ferrit, kat pas kati, derisa i çoi të sigurt në jetë.
Ajo nuk leh. Nuk trembet. Nuk ndalet. Në mes të zjarrit, tymit dhe kaosit të një prej ditëve më të errëta në historinë amerikane – 11 Shtator 2001 – Roselle, një qen udhëzues i racës Labrador, bëri atë që ndoshta asnjë njeri nuk do kishte arritur dot: udhëhoqi pronarin e saj të verbër përmes errësirës dhe frikës, kat pas kati, derisa të dilnin të sigurt nga ndërtesa që do shembej pas pak minutash.
Michael Hingson ishte në katin e 78-të të kullës veriore të Qendrës Botërore të Tregtisë kur avioni i parë goditi ndërtesën. Ai nuk mund të shihte asgjë – jo për shkak të tymit, por sepse kishte qenë i verbër që nga lindja. E vetmja lidhje që kishte me realitetin përreth, ishte Roselle. Dhe ajo nuk hezitoi asnjë sekondë.
Në vend që të panikosej, Roselle qëndroi e qetë. Ajo nuk u tërhoq nga zhurmat rrëqethëse apo nga kaosi që shpërtheu rreth tyre. Me komandën e duhur, nisi të udhëhiqte Michael poshtë 1,463 shkallëve – në errësirë, nën kërcënimin e shembjes, pranë njerëzve që vraponin dhe rrëzoheshin.
“Ajo ishte më e fortë se frika ime”
“Unë ndjeja vetëm nxehtësinë, dëgjoja britmat dhe nuk dija se çfarë po ndodhte. Por Roselle ishte aty, e përqendruar, si të më thoshte ‘ndiq mua’,” kujton Michael. “Në atë moment, ajo ishte sytë e mi, por edhe forca ime. Nuk do të isha gjallë pa të.”
Roselle qeni udhëzues nuk ndaloi as kur një tjetër avion përplaset në kullën tjetër, as kur tymi mbulonte gjithçka, as kur trupi i saj ndjente tensionin dhe frikën e turmës. Ajo thjesht vazhdoi përpara, kat pas kati, derisa dolën në rrugë – vetëm pak minuta para se ndërtesa të shembej.
Më shumë se një qen – një shpirt udhëheqës
Roselle qeni udhëzues u nderua me çmime të shumta për guximin dhe qetësinë e saj të jashtëzakonshme. Por për Michael, ajo mbeti thjesht “shoqja ime e përjetshme”. Roselle ndërroi jetë në vitin 2011, por historia e saj jeton si simbol i lidhjes së thellë mes njeriut dhe kafshës – një lidhje që shkon përtej fjalëve dhe shikimit.
